Rola pracy w życiu człowieka: rozmowa z dr Tomaszem Sobierajskim
5 listopada 2022Medycyna personalizowana i jej wpływ na jakość życia zawodowego pacjentów onkologicznych
14 listopada 2022Nieleczona depresja ma prawie zawsze bardzo istotny wpływ na sposób i jakość wykonywanej pracy oraz oczywiście ogólną wydajność. Odbija się na poziomie skupienia, zarządzaniu czasem, optymalności podejmowanych decyzji. Może powodować realne zagrożenie dla pracownika i jego otoczenia. Bardzo silnie rzutuje na interakcje społeczną i komunikację wewnątrz zespołu.
Tak samo, jak w przypadku innych zaburzeń najważniejsze jest wczesna identyfikacja symptomów tej choroby. Niezwykle istotną rolę w rozpoznaniu i leczeniu depresji odgrywa otoczenie, również – a czasem przede wszystkim – zawodowe. Bardzo często pojawienie się depresji jest też związane z wykonywaną pracą, dlatego, że depresja jest jednym z najczęściej występujących skutków wypalenia zawodowego.
Praca dla wielu osób wiąże się z nigdy niesłabnącą presją na realizacje celów, poczuciem odpowiedzialności za siebie i innych, bardzo schematyczną, sztywną strukturą i organizacją zadań, ciągłym poczuciem zmęczenia oraz niezadowolenia z samego siebie, czasem prowadzącym do frustracji. Jeżeli z takich komponentów składa się każdy kolejny dzień, to bardzo prawdopodobne jest pojawienie się na stałe w psychice pracownika poczucie chronicznego znużenia wykonywaną pracą, czyli wypalenia zawodowego. Wypalenie zawodowe zawsze rozwija się stopniowo i jest tym silniejsze, im więcej rozczarowań sobą, innymi, sytuacją wokół doświadcza się w miejscu pracy. Objawy zespołu wypalenia zawodowego odnoszą się zarówno do psychicznego, społecznego, jak i fizycznego funkcjonowania osoby. Typowymi objawami i skutkami wypalenia zawodowego są uczucie osamotnienia oraz alienacji, stałego napięcia, negatywne postrzeganie życia, kryzysy rodzinne i przyjacielskie, depresja.
Profilaktyka zdrowia psychicznego
Pracodawca powinien więc edukować i stale przypominać pracownikom o symptomach i skutkach wypalenia zawodowego oraz depresji. Wszyscy pracownicy powinni być wyczuleni na pojawienie się możliwych symptomów nie tylko u siebie, ale również u któregoś ze współpracowników. W sytuacji zauważenia niepokojących sygnałów u kogoś z otoczenia można podjąć próbę rozmowy na temat stanu psychicznego, obciążeń pracy, oczywiście nigdy nie przekraczając granic czyjejś prywatności. Osoba zmagająca się z depresją prawie zawsze potrzebuje drugiej osoby, żeby zdać sobie z tego sprawę. Należy pamiętać, że taka komunikacja nie musi się odbywać tylko w jednym kierunku. Jeżeli pracownik widzi niepokojące objawy u swojego przełożonego, nie powinien czuć obaw, aby starać się z nim o tym porozmawiać. Praca z drugą osoba buduje więzi nie tylko w profesjonalnym wymiarze. Wyznacznikiem jakości relacji ludzkich w przedsiębiorstwie jest również stopień poczucia odpowiedzialności za samopoczucie i zdrowie fizyczne naszego współpracownika niezależnie od zajmowanego stanowiska.
Kto jest najbardziej narażony na wypalenie zawodowe?
Grupą niezwykle narażoną na wypalenia zawodowe i depresje są przedsiębiorcy, tak menadżerowie najwyższego szczebla, jak i osoby prowadzące małe, czasem jednoosobowe działalności gospodarcze. Dla nich praca jest źródłem nie tylko satysfakcji, ale również stałego poczucia zagrożenia. Przygniata, czasem ponad ich naturalną wytrzymałość, świadomość odpowiedzialności za firmę, współpracowników, rodzinę uzależnioną w całości od efektów ich pracy. W najgorszej oczywiście sytuacji są osoby pracujące samotnie, które z powodu odpowiedzialności za najbliższych nie rozładowują napięć szczerymi rozmowami z nimi na temat pracy. W takiej trudnej sytuacji najważniejsza i najbardziej pomocna jest samoświadomość. Umiejętność postawienia siebie, jako obserwatora swoich zachowań i obiektywna ocena, co się ze mną dzieje. Taka autorefleksja to jedna z najważniejszych umiejętności doświadczonego menadżera.
Do kogo zwrócić się o pomoc?
Jeśli odczuwasz jakiekolwiek objawy wypalenie zawodowego, koniecznie skontaktuj się z profesjonalistą – psychologiem, psychoterapeutą. Wypalenie zawodowe wcale nie musi wymagać długotrwałej terapii – czasami to kilka konsultacji ze specjalistą wystarczy, aby zbudować zdrowe nawyki. Wewnątrz struktury firmy również mogą funkcjonować jednostki odpowiedzialne za psychologię zdrowia pracowników, dlatego to do nich również możesz zgłosić się w celu zaproponowania określonych rozwiązań profilaktycznych.