Misja i założenia projektu


Praca nas definiuje. Określa nas jako osobę i nasze miejsce w świecie i w grupie. Nadaje rytm i porządek każdemu dniu. Praca może być źródłem dumy i siły, może nadawać poczucie sensu i celu w życiu. Bardzo często jest najważniejszym z powodów, dla których wstajemy każdego ranka z łóżka. Nasza samoocena, poczucie przydatności w społeczeństwie oraz szacunek innych, nasze pragnienia, a nawet marzenia są w ogromnym stopniu związane z naszą pracą, którą wykonujemy lub chcielibyśmy wykonywać. Co niezwykle ważne, w pracy robimy najwięcej z rzeczy, które mają bezpośredni wpływ na życie innych ludzi. Poza wszystkimi innymi korzyściami praca ma wielkie znaczenie terapeutyczne. Niemożność zaś podjęcia pracy, utrata lub konieczność rezygnacji z niej, prawie zawsze wiążą się z głębokim kryzysem psychicznym; przede wszystkim obniżeniem samooceny i bardzo negatywnym spojrzeniem na własną przyszłość.

Przewlekła choroba a aktywność zawodowa

Ograniczenia w rozpoczęciu lub rozwijaniu kariery zawodowej dotykają oczywiście i to w bardzo szczególny sposób osoby przewlekle chore oraz osoby przyjmujące role opiekunów. Prawie każdy, kto znajduje się w takiej sytuacji stoi przed dylematem, czy i jak kontynuować aktywność zawodową; czy da radę pogodzić pracę z długą i obciążającą terapią, z opieką nad chorym dzieckiem czy współmałżonkiem? Oczywiście nie chodzi wtedy jedynie o realizowanie lub rezygnację z własnych aspiracji zawodowych. Bardzo istotny jest kontekst ekonomiczny. Nieporównywalnie silniejsze niż u osób zdrowych są w takiej sytuacji obawy o bezpieczeństwo finansowe. Ta kwestia staje się tak istotna, bo przewlekła choroba prawie zawsze wiąże się ze zdecydowanym pogorszeniem statusu materialnego całej rodziny osoby chorej.

Zmiana obrazu pacjenta chorego przewlekle

Ostatnie lata przyniosły doniosłe zmiany w sposobie życia osób przewlekle chorych. Przede wszystkim widoczny jest zdecydowany wzrost determinacji, aby ograniczać wpływ choroby na codzienne życie. Osoby chore decydują się więc nieporównywalnie częściej niż kilkanaście lat temu na kontynuowanie kariery zawodowej. Najlepszym przykładem są pracownicy zmagający się z chorobami nowotworowymi. Jeszcze niedawno znikali z krajobrazu przedsiębiorstwa prawie natychmiast po usłyszeniu diagnozy. Obecnie natomiast, coraz skuteczniejsze i jednocześnie coraz mniej obciążające terapie, ale przede wszystkim zmiana podejścia samych chorych i ich otoczenia, powodują, że osoby chore onkologiczne w przeważającej części decydują się na kontynuowanie kariery zawodowej w całym okresie trwania terapii.

Nowe wyzwania przed przedsiębiorstwem

Zmiana podejście do życia i pracy z chorobą stawia nowy rodzaj wyzwań wobec firm, szczególnie tych dużych i bardzo dużych. Niestety, właśnie te największe przedsiębiorstwa, pomimo bardzo obecnie rozbudowanej komunikacji na temat „równych szans” i ciągłego podkreślania pierwszorzędnej roli pracownika, niezwykle rzadko przygotowują kadrę pracowniczą na ewentualność ciężkiej choroby lub przyjęcia roli opiekuna przez jednego z jej członków. To nieprzygotowanie organizacji staje się głównym źródłem problemów w momencie zaistnienia takiej sytuacji. Najpoważniejszą konsekwencją jest to, że w zdecydowanej większości przypadków osoby chore przewlekle lub opiekujące się kimś bliskim nie czują się w pracy pewnie i nie wiedza, czy nie podejmują ryzyka informując o tym przełożonych. Przed bardzo ciężkim zadaniem stają również współpracownicy, przede wszystkim kierownicy liniowi. Nie wiedzą, co należy robić, kiedy pracownik nie komunikuje swoich problemów, a skutki choroby lub przyjęcia roli opiekuna są dla wszystkich widoczne? Nie wiedzą, czy powinni i przede, czy w ogóle mogą pytać o tak osobiste sprawy? Jak powinna być przygotowana i jak przebiegać rozmowa o takiej kryzysowej sytuacji pracownika? Nie posiadają wiedzy, jak istotna jest kwestia odpowiedniego przygotowania - dla obu stron - dnia powrotu pracownika po długiej nieobecności związanej z trapią. Bezpośredni przełożeni nie są świadomi również potencjalnych zagrożeń dla ich stanu psychicznego wynikających z codziennej, bliskiej współpracy z osobą ciężko chorą lub opiekunem takiej osoby. Nie stosują dlatego podstawowych dla takiej sytuacji zasad higieny psychicznej.

Oczywiście, bardzo niepewnie w takiej sytuacji czują się również współpracownicy osoby chorej lub opiekuna. Nie wiedzą, czy powinni starać się rozmawiać o chorobie, oferować pomoc, czy też w ogóle nie poruszać tego tematu. Należy pamiętać, że niektóre choroby, przede wszystkim nowotworowe, mają ogromną siłę rażenia i lęk przed nimi potrafi zamrozić nawet najbardziej podstawowe odruchy. Ten strach bywa czasem tak obezwładniający, że trudno jest nie tylko rozmawiać, ale nawet pracować z osobą chorą na to schorzenie. Kierownictwo firmy powinno być świadome takich zagrożeń i oferować w przemyślany sposób pomoc psychologiczną nie tylko chorym oraz opiekunom, ale również ich otoczeniu.

Zagadnienie chorego pracownika w przedsiębiorstwie nie ogranicza się jedynie do miejsca zatrudnienia. Nigdy nie można zapomnieć, że każdy z nas jest w życiu zawodowym i prywatnym czyimś klientem lub dostawcą. Na każdym z nas spoczywa więc też obowiązek szczególnej życzliwości wobec pracowników innych firm, którzy zmagają się z problemami zdrowotnymi.

Opiekunowie

O ile ciężka przewlekła choroba dotyka stosunkowo niewielkiej grupy osób, to problem opieki dotyczy każdego z nas. Jak powiedziała była Pierwsza Dama USA, pionier w dziedzinie propagowania roli opiekunów, Rosalyn Carter „Na świecie są tylko cztery rodzaje ludzi – ci którzy byli opiekunami, ci którzy są nimi obecnie, ci którzy nimi będą oraz ci, którzy będą potrzebować opiekunów”. Bardzo często opiekun, bliski osoby ciężko chorej jest w gorszej sytuacji psychicznej niż ta osoba. Oczywiście, sytuacją szczególną jest opieka nad chorymi dziećmi. Wielkim wyzwaniem jest połączenie nowych obowiązków z pracą zawodową. Rolą przedsiębiorstwa, współpracowników i przełożonych jest zaoferowanie takiej osobie każdego dostępnego rodzaju pomocy. Wielką ulgą może być na przykład uelastycznienie godzin pracy lub - o ile to oczywiście możliwe - umożliwienie wykonywania jej z domu. Przede wszystkim jednak najważniejsze, żeby wszyscy w przedsiębiorstwie byli pewni, iż nie ma wśród nich osoby, która zmaga się z takim problemem i z powodu jakichś obaw nie mówi o tym współpracownikom.

W trosce o chorego pracownika

Strona wtrosceochoregopracownika.pl jest poświęcona zagadnieniu funkcjonowaniu w obszarze przedsiębiorstwa osoby poważnie chorej lub osoby, która pełni rolę opiekuna. Umieszczane tutaj treści są skierowane zarówno do osób, które znalazły się w takiej sytuacji, jak i do ich otoczenia zawodowego. Naszą misją jest wspieranie całej społeczności przedsiębiorstwa. Bardzo nam zależy, aby publikowane na tej stronie materiały były realną pomocą dla osób skonfrontowanych z taką sytuacją lub pomagały się przygotować na ewentualność jej pojawienia. Chcemy, aby publikacje tutaj umieszczane pomogły w podejmowaniu decyzji, co do kontynuowania pracy w sytuacji pojawienia się choroby lub konieczności podjęcia roli opiekuna. Wśród naszych autorów są psychologowie, terapeuci, specjaliści z obszaru HR, prawnicy (sytuacje opiekunów oraz osób chorych regulują w wielu obszarach przypisy prawa pracy). Swoimi doświadczeniami dzielą się tutaj z Państwem kontynuujący swoją karierę zawodową byli i obecni pacjenci, opiekunowie, kierownicy, podwładni, współpracownicy osób chorych.

Zwracamy uwagę na różne potrzeby wynikające z rożnego typu schorzeń. Podobnie jak życie z osoba chorą, praca z nią również wymaga pewnej wiedzy na temat skutków samej choroby lub terapii. Trzeba wiedzieć, na co zwrócić uwagę, w jakich sytuacjach koniecznie oferować swoją pomoc, czego osoba chora nie powinna robić. Chodzi tutaj na przykład o kwestie najbardziej podstawowe. Bardzo duża jest już świadomość, jak udzielać pierwszej pomocy, np. ofiarom wypadków, niestety niewielka jest ciągle wiedza, co zrobić w wypadku zasłabnięcia z powodu obniżenia poziomu glukozy, czy też charakterystycznego dla niektórych chorób ataku epilepsji.

Poważna, przewlekła choroba pracownika oraz pracownik pełniący rolę opiekuna jest często testem dla całego przedsiębiorstwa. To prawdziwa weryfikacja, jaką jesteśmy społecznością w ramach jednej organizacji. Chcemy Państwu pomóc w tworzeniu miejsca przyjaznego dla osób przechodzących przez najtrudniejsze momenty w ich życiu. Miejsca, z którym każdym pracownik będzie czuł się związany właśnie dlatego, że jeżeli taki moment się pojawi, to będzie otoczony ludźmi, którym bez obaw będzie mógł opowiedzieć, w jakiej znalazł się sytuacji, a także będzie mógł oczekiwać codziennego zrozumienia i wsparcia.

 

Pracując kilkanaście lat z pacjentami onkologicznymi, dla których kwestia aktywizacji zawodowej w trakcie choroby jest często kluczowym aspektem procesu zdrowienia, mam świadomość tego, jak bardzo brakuje (a właściwie brakowało!) przestrzeni, w której każdy - pacjent, opiekun, współpracownik, pracownik działu HR, pracodawca - znajdzie odpowiednie narzędzia do radzenia sobie z chorobą. To właśnie dlatego we współpracy z ludźmi i firmami oddanymi tej bardzo istotnej w dzisiejszych czasach tematyce powstał projekt "W trosce o chorego pracownika"!

Wierzę, że to właśnie tutaj znajdziecie wszystko to, czego szukacie i nie mam na myśli jedynie wiedzy merytorycznej, ale przede wszystkim prawdziwe ludzkie historie, które pozwolą Wam oswoić temat choroby w miejscu pracy.


Więcej Napisz do nas

Ambasadorzy

GD8B5226

Anna Kupiecka

Tę inicjatywę wspieram zarówno jako Prezes Fundacji OnkoCafe, która dostrzega potrzeby osób chorych onkologicznie na rynku pracy. Projekt ten realnie wspiera, edukuje i pokazuje, że odpowiednie zrozumienie choroby ze strony firm może wiele dobrego zrobić dla pacjenta i jego zdrowia psychicznego!
agnieszka-jagiello-gruszfeld

dr n.med. Agnieszka Jagiełło-Gruszfeld

Decydując się na dołączenie do grona ambasadorów tej platformy myślałam przede wszystkim o moich pacjentach. Część z nich obawia się, że nie będzie już tak cennym i dobrym pracownikiem jak wcześniej. Cieszę się, że mamy teraz platformę, gdzie będzie istniała możliwość uzyskania informacji i pomocy.
katarzyna-pogoda

dr n.med. Katarzyna Pogoda

W mojej pracy z pacjentami widzę, jak ważne jest wsparcie, które może dać pracodawca. Pacjenci boją się o swoje zdrowie, życie, ale również jak będą dalej funkcjonować, czy będą mogli kontynuować pracę zawodową, spełniać się jak przed chorobą. Projekt „W trosce o chorego pracownika” jest odpowiedzią na potrzeby wielu pacjentów.
joanna-kufel-grabowska

dr n.med. Joanna Kufel-Grabowska

Z uwagi na poprawę rokowania chorych na różne nowotwory, coraz częściej przykłada się wagę do jakości ich życia oraz wczesnej aktywizacji społecznej oraz zawodowej, której jestem ogromną zwolenniczką. Jeśli praca daje zadowolenie, może stanowić jeden z elementów rehabilitacji po chorobie nowotworowej, dlatego zachęcam pacjentki do wczesnej aktywizacji, ale w sprzyjających warunkach.
edta

Edyta Zając

Rola Ambasadorki projektu "W trosce o chorego pracownika" to rola, którą obejmuję z przyjemnością. Choroba członka zespołu lub bliskiej mu osoby nie musi być ograniczeniem, które uniemożliwi rozwój zawodowy. Wierzę w to, że wspólnymi siłami możemy stworzyć system wsparcia dla każdej osoby, która chce działać, jednocześnie dbając o zdrowie.
agaszuscik

dr Aga Szuścik

Istnieje przeświadczenie, że jedynym przedmiotem zainteresowania osoby z rakiem jest przeżycie. W tym słowie jest jednak „życie”, migoczące milionem oblicz, wyzwań, spraw, problemów, marzeń… Osoba z rakiem nadal (a czasem i dopiero prawdziwie) kocha, działa, myśli, odpoczywa i, oczywiście, pracuje. Z dumą propaguję wiedzę na ten temat wraz z Twórczyniami i Twórcami platformy "W trosce o chorego pracownika".
unnamed

Kasia Kucewicz

Wspieram całym sercem tę inicjatywę ponieważ w dzisiejszym świecie, robiąc karierę, skupiając się na zarabianiu, na pokonywaniu kolejnych poprzeczek zapominamy jak ważne jest okazywanie sobie nawzajem wsparcia w miejscu pracy. To ważne aby było takie miejsce w sieci, które będzie pokazywało w jaki sposób wspierać by nikogo nie razić i nie ranić. Cieszę się, ze mogę być częścią tego projektu i dzielić się swoją wiedzą z innymi.
Zdjęcie 1

Marta Rolirad

Walka z chorobą przewlekłą wymaga ogromu siły i odwagi, dlatego w tym ciężkim czasie niezwykle istotne jest, aby choroba nie była przyczyną pogorszenia warunków pracy. Normalne funkcjonowanie w grupie pracowniczej może stanowić jeden z elementów przyczyniających nie do wyzdrowienia. Dlatego bardzo ważna jest świadomość praw chorego pracownika i ich egzekwowanie. Szerzenie tej wiedzy uważam za kluczowe, dlatego biorę udział w projekcie „W trosce o chorego pracownika”.
karolina-cwalina-stepniak

Karolina Cwalina-Stępniak

Na co dzień wspieram swoich klientów w podejmowaniu decyzji, które poprawią ich jakość życia i będą budować ich własną tożsamość. Takim elementem budującym jest właśnie aktywizacja zawodowa. Pacjenci chorzy przewlekle są szczególnie wrażliwą grupą, której często odmawia się prawa do realizacji tej fundamentalnej potrzeby. Ja i platforma WTOCP mówimy tej tendencji "STOP!" i walczymy o prawa pacjentów na rynku pracy.
Katarzyna Głowińska

Katarzyna Głowińska

Od prawie pięciu lat prowadzę Grupę Wsparcia dla pacjentów z chorobą otyłościową. To czas, który pokazał mi jak wielu pacjentów ma problem w codziennym funkcjonowaniu, nie tylko w odniesieniu do kwestii zdrowotnych, ale także w rozwijaniu swoich zainteresowań i w możliwości podjęcia pracy. Duże ograniczenia, do których doprowadza choroba, ale również głęboko zakorzeniona stygmatyzacja osób z otyłością sprawia, że pacjenci zamykają się w swoim świecie i pozbawieni pewności siebie obawiają się braku zrozumienia i negatywnych ocen ze względu na nadmierną masę ciała. Sama jestem pacjentką, która miała wielkie marzenia, ale zweryfikowała je choroba. Przez długi czas nie byłam w stanie podjąć jakiejkolwiek pracy, a w najgorszym stadium choroby otyłościowej nie miałam już nawet siły, by komukolwiek udowadniać, że do „czegoś się w ogóle nadaję”. Miałam za to swoją Grupę i to w nią włożyłam całe serce, zaangażowana w pomoc ludziom takim jak ja zaczęłam odzyskiwać wiarę w siebie. Dlaczego? Ponieważ zostałam doceniona, zdobyłam szacunek i wdzięczność osób, które mogły na mnie liczyć - nie liczyły się nadmierne kilogramy, to nie one były wyznacznikiem mojej wartości i nigdy nie powinny być. Czułam się potrzebna. Dziś natomiast piszę te słowa już jako prezeska FLO - Fundacji na rzecz Leczenia Otyłości - i chcę podkreślić jak ważne są inicjatywy edukacyjne, takie jak projekt „W trosce o chorego pracownika” i uświadamianie jak ciężkie jest funkcjonowanie i realizowanie się w chorobie. To duży krok w budowaniu solidnych fundamentów i wsparcia drugiego człowieka, którego wartość w żaden sposób nie powinna być umniejszana z powodu choroby.

Partnerzy projektu

  • fundacja na rzecz leczenia otyłości