Sytuacja chorych onkologicznie na rynku pracy

Mimo, że statystyki dotyczące chorób onkologicznych rosną nieubłagalnie, wielu pracodawców wciąż nie jest gotowych na pojawienie się choroby w firmie. Praca podczas leczenia onkologicznego to nie tylko źródło utrzymania, ale także ważny aspekt psychologiczny i społeczny. Jakie wnioski możemy wyciągnąć z danych statystycznych na temat sytuacji chorych na nowotwory na rynku pracy?

Rak w liczbach

Niestety, liczba zachorowań na nowotwory ma stałą tendencję wzrostową we wszystkich krajach wysoko rozwiniętych. W Polsce, w latach 1980-2013 średnia liczba zachorowań na raka (nowotwór złośliwy z tkanki nabłonkowej) w skali roku wzrosła ponad dwukrotnie (z 64,8 tysięcy do 167,5 tysięcy), ponadto w latach 2013 a 2018 przybyło średnio ok. 11 tysięcy nowych zachorowań na rok (źródło: Krajowy Rejestr Nowotworów). W krajach takich jak Polska, Wielka Brytania czy Stany Zjednoczone, 45-50% osób zdiagnozowanych z rakiem należy do grupy aktywnej zawodowo.

Rezygnacja z pracy?

Wśród osób aktywnych zawodowo, u których wykryto raka, w momencie diagnozy 85% otwarcie mówi, że nie chce rezygnować z pracy. Posiadanie regularnych obowiązków i odpowiedzialności sprawia jest dla nich dużą składową pozostania

w dobrym zdrowiu psychicznym. Ewentualna rezygnacja z pracy to kwestia indywidualna i zależy od stopnia nowotworu, rodzaju leczenia i częstotliwości zabiegów oraz przede wszystkim od rodzaju wykonywanej pracy samopoczucia pacjenta. Należy spytać swojego lekarza onkologa, czy możliwe jest kontynuowanie dotychczasowych obowiązków i czy są ku temu ewentualne przeciwwskazania. Wbrew obrazowi pacjenta onkologicznego kreowanego przez media, chemioterapia i radioterapia nie są równoznaczne ze stałym pobytem

w szpitalu i niemożliwością prowadzenia codziennego życia. Dostęp do nowoczesnych form terapeutycznych znaczącą wpłynął na jakość życia pacjentów onkologicznych. Jeżeli konkretny przypadek wymaga tymczasowego odpoczynku od pracy, wymóg ten może być spełniony dzięki zwolnieniu lekarskiemu bądź/i rehabilitacyjnemu.

Choroba w środowisku pracy

Zgodnie z prawem pacjent nie musi informować pracodawcy o chorobie nowotworowej, jest to decyzja pacjenta czy chce się tym faktem dzielić. Jednak, aby optymalnie dostosować tryb pracy i rozważyć możliwe udogodnienia, otwarta rozmowa z pracodawcą może okazać się przydatna. Pacjenci onkologiczni zapytani, jakie zmiany w środowisku pracy pomogłyby im w codziennym wykonywaniu zawodu, wspominają między innymi o: możliwości pracy z domu, elastyczne godziny pracy (w celu odbywania regularnych wizyt w szpitalu lub w razie złego samopoczucia), a także zaznaczają potrzebę zachowania szczególnych środków ostrożności podczas okresu pandemii. Jest to spowodowane faktem, że odporność organizmu osoby poddanej chemioterapii, radioterapii czy zabiegowi chirurgicznemu jest tymczasowo osłabiona. Należy pamiętać, że pacjent ma prawo zaproponować ewentualne rozwiązania i wyrazić swoje obawy bez ryzyka bycia dyskryminowanym

z powodu choroby. Otrzymanie diagnozy choroby onkologicznej jest momentem kryzysowym dla każdego człowieka. Choroba i jej leczenia wpływa na każdy aspekt życia człowieka, oczywiście ma istotny wpływ na aktywność zawodową. Ta sytuacja dotyka w ten sam sposób pacjenta, jak i jego bliskich. Warto jest spojrzeć na chorobę z perspektywy : chorego pracownika, współpracownika, menagera, opiekuna i nauczyć się rozmawiać się na ten trudny, ale bardzo ważny temat. Jak się okazuje choroba jest testem wsparcia nie tylko w obszarze prywatnym, ale także zawodowym.